A que movimiento literario pertenece blasco ibañez

The shacknovel door vicente blasco ibáñez

Hij studeerde rechten, maar zijn carrière richtte zich al snel op het schrijven en de politiek. Hij was een aanhanger en verdediger van de republiek en zat tweemaal in het Congres van Afgevaardigden. Hij behoorde tot geen enkele literaire stroming, maar ontwikkelde een stroming die blasquisme werd genoemd en die de reden was voor zijn ballingschap in landen als Italië en Frankrijk.
Veel van zijn werk weerspiegelt perfect de Valenciaanse samenleving van die tijd zoals De barak o Canes en klei, maar het grote internationale succes kwam met De vier ruiters van de apocalyps. Het was een werk dat over de hele wereld werd verkocht en twee keer werd verfilmd.
Naast De vier ruiters van de apocalyps zijn ook andere werken verfilmd zoals Bloed en zand, Mare Nostrum, De stortvloed o Tussen oranje en ook De doden lopen y De naakte maja. En natuurlijk moeten we de televisiebewerkingen van De barak o Riet en modder in de jaren 70 en, meer recent, Tussen oranje o Rijst en tartana noemen.

De vier ruiters van de apo…

Het Naturalisme is een literaire stroming die ontstond in Frankrijk in de tweede helft van de negentiende eeuw als een directe toepassing van de positivistische gedachte en die tot doel heeft de werkelijkheid van de psychologische en sociale te beschrijven met dezelfde methoden die in de natuurwetenschappen worden gebruikt. Het weerspiegelt in de literatuur de invloed van de algemene verspreiding van het wetenschappelijke denken, dat kennis baseert op observatie, experimenteren en verificatie.
Naturalisme lijkt op literair realisme in zijn afwijzing van de Romantiek, maar onderscheidt zich in zijn omhelzing van determinisme, afstandelijkheid, wetenschappelijk objectivisme, en sociaal commentaar. De stroming is grotendeels terug te voeren op de theorieën van de Franse auteur Émile Zola.
De schrijver probeert de werkelijkheid zo objectief en onpersoonlijk mogelijk weer te geven, waarbij hij de beschrijving van de maatschappelijke toestand, het aan de kaak stellen van de verloedering en de onrechtvaardigheden van de maatschappij, overlaat aan de dingen en feiten zelf die verhaald worden. Naturalistische schrijvers verlaten de in de realistische roman gebruikelijke narratieve keuze van de alwetende verteller, die alles weet over de personages en die het verhaal vertelt in de derde persoon, en vervangen deze door een vertelstem die getuige is van de beschreven verschijnselen, zoals ze gebeuren.

Blasco artiest

Verre van alleen maar een goede schrijver te zijn, die hij was, in feite de meest universele schrijver van degenen die Valencia heeft aangeboden, en een van de meest universele van allen die Spanje heeft gegeven, omvat zijn figuur een veelheid van andere facetten. Als het nodig was om slechts enkele daarvan te benadrukken, zouden we verplicht moeten zinspelen op zijn politieke koers, als vastberaden verdediger van de republiek tegenover een monarchie die de kenmerken samenvatte van een reactionaire samenleving, conservatief en verankerd in het verleden.
Verre van alleen maar een goede schrijver te zijn, die hij was, in feite de meest universele schrijver van degenen die Valencia heeft aangeboden, en een van de meest universele van allen die Spanje heeft gegeven, omvat zijn figuur een veelheid van andere facetten. Als het nodig was om slechts enkele daarvan te benadrukken, zouden we verplicht moeten zinspelen op zijn politieke koers, als vastberaden verdediger van de republiek tegenover een monarchie die de kenmerken samenvatte van een reactionaire maatschappij, conservatief en verankerd in het verleden.

Spaans realisme kunstenaars

Hij werd geboren in Valencia. Aan de universiteit studeerde hij rechten, waar hij in 1888 afstudeerde. Hij heeft zijn beroep echter nooit uitgeoefend omdat hij meer belangstelling had voor politiek, journalistiek en literatuur. Hij was een bijzondere fan van Miguel de Cervantes.
In zijn jeugd was hij een militante republikeinse partijgeest en in zijn geboortestad richtte hij de krant El Pueblo (vertaald als Het Volk) op. De krant riep zoveel controverse op dat hij vele malen voor de rechter werd gedaagd. In 1896 werd hij gearresteerd en veroordeeld tot een paar maanden gevangenisstraf. Hij maakte veel vijanden en werd in een geschil neergeschoten en bijna gedood. De kogel kwam terecht in de gesp van zijn riem. Hij had verschillende stormachtige liefdesaffaires.
Hij stierf in Menton, Frankrijk in 1928, daags voor zijn 61ste verjaardag, in de door hem gebouwde residentie Fontana Rosa (ook wel het Huis van de Schrijvers genoemd, gewijd aan Miguel de Cervantes, Charles Dickens en Honoré de Balzac).
In 1894 publiceerde hij zijn eerste volwassen werk, de roman «Arroz y tartana» (Lucht en Gratiën). Het verhaal gaat over een weduwe in het Valencia van de late 19e eeuw die de schijn probeert op te houden om haar dochters goed te kunnen huwen. Zijn volgende boeken bestaan uit gedetailleerde studies van aspecten van het plattelandsleven in de landerijen van Valencia, de zogenaamde huerta die de Moorse kolonisatoren hadden gecreëerd om gewassen als rijst, groenten en sinaasappels te verbouwen, met een zorgvuldig gepland irrigatiesysteem in een verder dor landschap. De zorg voor het uitbeelden van de details van deze levensstijl kwalificeert wat hij noemde als een voorbeeld van costumbrismo: